Non á mina de Corcoesto

Ou o que é o mesmo, non ó diñeiro a calquer prezo

"Y si te fijas, esta maqueta del Eurovegas se ha hecho con trozos del Estatuto de los trabajadores, que es pa lo que vale"

Discutiamos nun dos vinte e pico programas que levamos, con motivo das desafortunadísimas declaracións de Fernández Díaz -ministro de Interior, nin máis nin menos-, sobre a importancia ou non pervivencia da especie. Desta, da nosa, non de outra. Algúns, nun arrebato de profunda crítica interior, preguntábanse que onde estaba a polémica. Desaparecemos, deixamos a Terra en paz, chimpún, a outra cousa e aqui paz e despois gloria.

O ser humano é egoísta per se. Esquilmamos a terra que pisamos; destruímos o medio que nos rodea; urbanizamos a costa e cazamos por diversión. Facemos festas que se basan na tortura animal; expropiamos terreos naturais para cementar e facemos buratos nunha capa de ozono xa deteriorada de por si. En definitiva, estamos a cargarnos o planeta para os nosos propios intereses, ondeando sen vergoña a bandeira do avance e o progreso. Por iso preguntámonos de novo, ¿sería tan negativo que o ser humano desaparecese?, para o planeta Terra, de seguro que non.
Cantaba aquel que quixera ser civilizado como os animais. Razón non lle faltaba.

Nestes últimos meses estamos asistindo, en Corcoesto e bisbarra, a unha serie de manifestacións en contra dun atentado contra o patrimonio común. Común significa, a grosso modo, de todos. E iso que é de todos, quéreno destruír para beneficiar a uns poucos. Detrás disto atópase Edgewater, unha empresa canadense experta en rebentar a terra, que di que aqui hai ouro, e que que nos parece se poñen uns cantos petardos, prenden os mistos, fanse co metal prezado e saen fuxindo coma foguetes. Coma os foguetes que van destruír o noso solo.

Imaxe dunha mina. Como podedes comprobar, algo moi natural e pouco artificial.

Prexuízos estéticos aparte, unha mina supón contaminación. Toxicidade. Cianuro e química. Unha bomba ambiental que pode estalar en calquer momento e acabar para sempre coas fotografías máis fermosas da nosa terra. E non sería a primeira vez que ocorre algo semellante.
Pero tranquilos todos. Que non nos imos quedar coas mans baleiras. A cambio, gañaremos varias ducias de empregos e, quen sabe, se cadra algún añaquiño dese ouro. Porque esa é outra, ¿a onde irá a parar toda esa riqueza que se atopa no noso subsolo?, e o que é pior, ¿que fan os nosos representantes políticos, garantes do noso patrimonio e ben común?, baixar os pantalóns e agochar a cabeza. Ai, capital.

Un pouquiño máis arriba podiades ver unha imaxe da maqueta de Eurovegas sendo observada polo millonario Sheldon Adelson, impulsor do proxecto. Empregamos esta imaxe para exemplificar á perfección o binomio diñeiro vs todolodemás. Desta quenda, xa non se trata de patrimonios comúns nin medio ambiente. Trátase dos dereitos laborais, que se verán seriamente perxudicados -máis se cabe- para quen teña a sorte de que traballar alí. Polo de agora, xa sabemos que os benvidosMrMarshall gozarán de exencións de impostos, terán permisividade en canto a lei Antitabaco, e se modificará o Estatuto dos Traballadores o seu antollo. Xa se sabe, hai que ser hospitalarios cos de fóra, e máis se traen diñeiro.
Poderoso caballero. Imaxinámonos o cú en pompa do Presi agardando capital estranxeiro.

Chegados ate aqui, formulámonos a pregunta do comezo. Se cadra, a resposta varía... ¿e se desaparecemos dunha puta vez e deixamos o planeta Terra en paz?.