viernes, 10 de mayo de 2013

O adverbio que se lles esqueceu escribir na Constitución

Artículo 14: los españoles (no) son iguales ante la Ley


O Rei Juan Carlos, á saída dunha rave
Comezando porque "la persona del Rey es inviolable y no está sujeta a responsabilidad". Vamos, que pode facer o que lle pete porque ninguén lle pode dicir nada. ¿Lembrádesvos no Mario Bros -os que xogáchedes a el- cando atopabas a estrela que te facía inmune durante un tempo ilimitado?, pois Juan Carlos ten unha estrela, moi grande e ilimitada.

Pero non nos queixemos agora. Votámolo na Constitución. Bueno. Nós non. Os que o votasen no seu día. Eran outros tempos, dirán, e por iso non podemos ser demasiado crueis. Todo, absolutamente todo, hai que medilo en base ó tempo no que sucedeu. Logo dunha longa noite de pedra, todo o que fose abrir a xanela para airear o cheiro a alcanfor era positivo. E a Constitución, coas súas cousas boas -que as ten, ou alomenos as intencións-, tamén ten as súas cousas regulares e malas, pero, que carallo. Despois de aturar ó anano cabrón anano dictador, non nos imos poñer tiquismiquis con un "quítame una inviolabilidad por aquí y ponme República donde ponde Corona".


Non deixa de resultar curioso que primeiro lemos que somos todos iguais ante a Lei e logo que o Rei é inviolabel. Algún pensará que a orde dos factores non altera o producto, pero se rasgamos un pouquiño máis, comezamos con un todos e rematamos en Juan Carlos, que non debe ser español -si, puristas, naceu en Roma-. Non nos extrañaría nada que Felipe estivese ansioso porque abdicase o Rei, e non por ser Republicano, se non porque ten que ser un choio iso da inviolabilidade.



Juan Carlos o día da súa proclamación como Rei, a piques de recibir a estrela que lle faría inmune
Comentábanos un oínte polo facebook que nos tempos que corren é absolutamente ridículo e anacrónico que en pleno século XXI siga existindo un posto público de natureza herditaria. Nós imos máis lonxe... e tamén no século XX. Pero algúns dos que mandan deben de pensar que a Constitución está talada en pedra e non se pode modificar así como así. Agora ben, para modificala delimitando o teito en gasto público en pleno verán, con certa nocturnidade e algo de aleivosía, non hai ningún problema. Iso si, para debater e votar outro modelo de Estado, xa é outro cantar.
Dicimos moitas veces no programa que os políticos temen a verba "referéndum" coma un neno teme ó coco. Cada catro anos votamos quen queremos que decida por nós, mais non decidimos por nós en cuestións tan fundamentais como as leis educativas ou mesmamente o aborto. E temen o referendo porque significa que o pobo elixa por si mesma. Non vaia ser que votemos algo que non lles guste, ¿que lexitimidade terían para non aceptar a voz do pobo?. Chámanlle democracia e non o é

Hai uns días coñecimos a noticia da suspensión da imputación da Infanta Cristina no caso Nóos. En resumidas contas, semella que non hai "ningún indicio" para inculpar á filla do Rei, porque non tiña por qué coñecer os sucios negocios que se traía o seu marido cando, presuntamente, desviou máis de seis millóns de diñeiro público. Porén, o cidadán de a pé ten que entender que o tren de vida que levaban os dous non facía sospeitar para nada a Cristina de que Urdanga podería estar facendo uns cartiños en B que non declaraba. Vaia. E nós que pensabamos que a parva era Elena. Máis que parva, semella moi lista.
Cristina engrosa a lista de "mulleres de" que non se enteran de nada. Dende Ana Mato, que "non lle consta" o Jaguar que había aparcado no seu garaxe, pasando pola muller de Bárcenas que botou balóns fóra cando se soubo que ingresou máis de 10 millóns na súa conta en 2007, acabando coa Pantoja, que, pobre dela, pensaba que o seu mozo naqueles tempos sofría de síndrome de dióxenes, ¿quen ía pensar que nas bolsas de lixo que levaba a casa había billetes e billetes de cincocentos?. Fraco favor lle fan ó feminismo estas mulleres.

Como nos gustaría ter de muller á Infanta Cristina, para facer e desfacer o noso antollo. Non, case mellor. Como nos gustaría ter de papá, ó pai da Infanta Cristina. 

No hay comentarios:

Publicar un comentario